گورتکس یک ماده ضد آب، ضدباد و با قابلیت عبوردهی هواست که در بسیاری از محصولات صنعتی و پزشکی کاربرد دارد. برای آشنایی بیشتر با این محصول با ما همراه باشید
وقتی یک ژاکت ضد آب می‌خرید، می‌خواهید مطمئن شوید که از موادی ساخته شده است که از وارد شدن عناصر جلوگیری کند، در حالی که اجازه عبور عرق از لایه خروجی آن را می‌دهد. از نظر علمی تکنولوژی‌هایی وجود دارد که برای رسیدن به این دستاورد به ما کمک می‌کنند؛ اما در همه این خصوصیات فقط یک نام تکرار می شود و آن گورتکس است
در سال 1978 رابرت دبلیو گور و همکارانش گورتکس سنتی را معرفی کردند که اولین لباس بیرونی عبورده هوا و ضد آب و ضدباد در جهان بود. لایه خارجی گورتکس مصنوعی به صورت بیرونی با یک اصلاح دفع آب بادوام پوشیده شده است تولید یک پارچه مصنوعی که جلوی باران را بگیرد تقریبا ساده است. اما تولید یک پارچه مصنوعی که هم جلوی باران را بگیرد و هم اجازه عبور عرق را بدهد، بسیار سخت است. راز موفقیت گورتکس در تعدادی از ویژگی‌های زیر است
در قلب تکنولوژی گورتکس یک لایه محفظ بسیار نازک وجود دارد. این لایه محفظ گور-تکس حاوی بیش از 9 میلیون هسته میکروسکوپی است که حدودا 20000 مرتبه کوچکتر از قطره آب، اما 700 مرتبه بزرگتر از یک قطره بخار آب هستند. این به این معنی است که آب در حالت مایع خود قادر به عبور به درون غشا نیست، اما بعنوان بخار آب از عرق اجازه عبور به خارج را دارد
ویژگی دیگر گورتکس لایه آستری آن است. زمانی که لایه‌های آستری گورتکس به یکدیگر پیوند یا پیچ می‌خورند، معمولا باعث تولید یک ماده سنتزی مثل نایلون می‌شود. گور-تکس در یک رنج از ساختارهای مصنوعی می‌آید که چهار نوع ساختارهای سه لایه (وقتی غشا از هر دو طرف به ماده مصنوعی پیوند خورده)، دو لایه (غشا از یک طرف به ماده مصنوعی پیوند خورده و می‌تواند یک آستر در طرف دیگر داشته باشد که اجازه عایق شدن را می‌دهد)، عایق شده و عایق نشده دارد
