.png "جیپ")
پارچه بارانی که پارچه ضد آب نیز گفته می‌شود و همانطور که از اسمش مشخص است، مخصوص مناطق بارانی و مرطوب است. این پارچه در برابر نفوذ آب، رطوبت و باد مقاوم است. انواع مختلفی از لحاظ جنس و کیفیت ساخت دارد.
در روزهای بارانی سال، فرقی نمی کند بخواهید چندین ساعت بیرون بمانید یا فقط بخواهید به خرید کوتاهی اکتفا کنید؛ در هر صورت، باید خودتان را از بارش باران و سرما در امان بدارید. این در امان بودن با پوشیدنِ بارانی مناسب حاصل می شود. در فصول سرد سال، بارانی می تواند بهترین دوست و همراه شما باشد و نگرانی از خیس شدن و سرما خوردن را از فکر و دلتان بیرون براند. در بازار امروز، تنوع پارچه برای بارانی نیز مانند هر چیز دیگری زیاد است و شما با شناخت درست این پارچه ها می توانید بهترین و مناسب ترین پارچه را برای بارانی تان انتخاب کنید.
چارلز مکینتاش، شیمی دان اسکاتلندی، مخترع پارچۀ ضد آب است. پیدایش بارانی ها نیز بعد از همین اختراع شروع شد. در سال 1836، مکینتاش این پارچه را اختراع کرد و بعدها این پارچه برای دوختن بارانی استفاده شد.
بارانی هایی که اوایل قرن بیستم تولید می شدند، بسیار سنگین بودند؛ اما در دهۀ 1940، پارچه ای سبک روی کار آمد و در تولید بارانی به کار گرفته شد. پارچۀ وینیل در دوختنِ بارانی مورد استفاده قرار گرفت؛ چراکه ضد آب و بسیار سبک بود. آزمایش های زیادی انجام شد تا در نهایت، پارچه ای تولید شود که بتوان آن را با ماشین لباسشویی نیز شست؛ پارچه ای کاملاً ضدآب، بادوام و سبک.
بعد از دهۀ 1970، انقلاب شگرفی در صنعت بارانی رخ داد و بارانی هایی با طرح ها، رنگ ها، الگو و حتی پارچه های متنوع تولید شد.
امروز، تنوع پارچه های بارانی بسیار زیاد است. برخی از پارچه های بارانی با استفاده از الیاف طبیعی، مانند ابریشم و پشم و برخی دیگر با استفاده از الیاف مصنوعی، مانند نایلون و پلی استر تولید می شوند. برخی از پارچه ها نیز با استفاده از ترکیبی از مواد طبیعی و مصنوعی تولید می شوند. هرچقدر بافتِ پارچه سفت تر و کیپ تر باشد، پارچه آب کمتری را از خود عبور می دهد.
در تولیدِ برخی از پارچه های بارانی، علاوه بر الیاف طبیعی یا مصنوعی، از مواد شیمیایی ای مانند پارافین (برای پارچه های ارزان پشمی و پنبه ای)، متیل سیلوکسان (برای پارچه های مصنوعی و ترکیبی)، رزین (برای پارچه های تولیدشده از الیاف پشمی، نایلونی و پنبه ای)، موم (برای پارچه های پنبه ای و لینن) و غیره نیز استفاده می شود.
تنوع پارچه های بارانی بسیار زیاد است. هر کدام از آن ها با استفاده از الیاف و مواد خاصی تولید می شوند. در ادامه، انواع پارچۀ بارانی را معرفی خواهیم کرد و به بررسی برخی از ویژگی هایشان خواهیم پرداخت.
الیافِ پشمی، به خودی خود، خاصیتِ ضد آب بودن ندارد، بلکه با استفاده از مواد ضد آب این خاصیت را پیدا می کند. بارانی های پشمی بسیار گرم و بادوام هستند. معمولا بارانی سربازان ارتش را با استفاده از پارچه های پشمی می دوزند؛ همچنین، برندهای گران قیمت نیز بارانی های بسیار گرم و زیبایی را با استفاده از این پارچه تولید می کنند.
اولین بارانی های مکینتاش با استفاده از الیاف پنبه ای تولید شدند. این بارانی ها سنگین هستند و همچنان در بازار وجود دارند.
پارچۀ نایلونی یکی دیگر از پارچه های بادوام و ارزان به شمار می رود و بسیاری از کمپانی های مشهور از این پارچه ها برای تولید بارانی استفاده می کنند. بارانی های نایلونی از مناسب ترین گزینه ها برای سفر به شمار می روند.
ابریشم، یکی دیگر از الیاف طبیعی مورد استفاده در تولید پارچۀ بارانی به شمار می رود. پارچه های ابریشمی ضد آب، مانند همۀ پارچه های ابریشمی دیگر، بسیار زیبا و بادوام هستند. پارچه های ابریشمی چندان گرم نیستند؛ از این رو، گزینۀ خوبی برای هوای خیلی سرد به شمار نمی روند.
پارچۀ چرم یکی دیگر از گزینه ها برای دوختن بارانی به شمار می رود. پارچۀ چرم انواع مختلفی دارد؛ طبیعی و مصنوعی، طرح دار و ساده. می توانید انواع بارانی های مورد علاقه تان را با استفاده از انواع پارچه های چرمی بدوزید.
پارچۀ گورتکس برای اولین بار در سال 1970 تولید شد. این پارچه بسیار سبک است و هوا را از خود عبور می دهد و نمی گذارد عرق کنید. همین ویژگی ها گورتکس را از همۀ پارچه های ضد آب زمان خودش متمایز کرد. کمپانی ها همچنان از این پارچه برای تولید انواع بارانی استفاده می کنند.
پارچۀ لینن از پارچه های طبیعی و بسیار پرکاربرد است. پارچۀ لینن مخصوص دوختنِ بارانی نیز وجود دارد. پارچۀ لینن از گیاه کتان تولید می شود و دوامی مثال زدنی دارد. می توانید از این پارچۀ سبک و راحت برای دوختنِ انواع مدل های بارانی استفاده کنید.
این پارچه از پراستفاده ترین پارچه ها برای فصل های پاییز و زمستان است. پارچۀ گاباردین را، هم با استفاده از الیاف طبیعی تولید می کنند و هم با استفاده از الیاف مصنوعی. این پارچه شما را از سرما و باران در امان می دارد. این پارچۀ پرکابرد و پرطرفدار برای دوختنِ انواع مدل های بارانی استفاده می شود.
از پارچه های بارانی و ضدآب در موارد مختلفی استفاده می شود و دوختنِ بارانی فقط یکی از موارد استفاده از آن است. موارد استفاده از پارچه های ضدآب بی شمار است؛ از جمله، برای تولید کیف، کوله پشتی، کیسه خواب، چادر ماشین و چتر.
برخی پارچه ها را مانند پارچۀ دنیم و پارچه های پنبه می توان با خیال راحت شست و اتو کشید؛ اما بیشتر پارچه ها را نمی توان با خیال راحت و بدون رعایتِ نکاتی شست و اتو کشید. به عنوان مثال، پارچۀ وینیل، با وجود بادوام بودنش، مستعد خراب و پوسته پوسته شدن است؛ از این رو، در نگهداری و شست و شوی آن باید بسیار دقت کرد. اگر چنین پارچه ای را با حرارت بالا اتو بزنیم، حتی ممکن است بسوزد یا آب شود یا مثلاً برای اتو کردنِ پارچۀ PVC باید بیشتر مراقب باشید و آن را با دمای بالا اتو نزنید؛ همچنین، برای شستنِ این پارچه ها نباید از آب داغ استفاده کنید.
سعی کنید بارانی تان را پس از شست و شو طوری پهن کنید که چروک نشود. اگر هم بارانی تان چروک مختصری دارد، آن چروک ها را با سشوار صاف کنید، نه با اتو؛ در ضمن، اگر بارانی تان حاضری است، حتماً لیبل روی آن را با دقت بخوانید و بارانی تان را براساس آن بشویید و اتو بزنید.
در آخر باید بگوییم که اگر دوست دارید بارانی تان هیچ آسیبی نبیند، بهتر است شست و شوی آن را به خشکشویی بسپارید.
